Μικρασιατική καταστροφή: Τις πταίει;

Μικρασιατική καταστροφή: Τις πταίει;

Το ιστολόγιο αυτό δημιουργήθηκε για να αποτελέσει ένα πεδίο έρευνας, προβληματισμού ,δημιουργικότητας και συνεργασίας των μαθητών του Λυκείου. Δε φιλοδοξεί να δώσει έτοιμες λύσεις, ούτε οριστικές απαντήσεις για ζητήματα που καίνε και πληγώνουν ακόμη, και πολλές φορές δημιουργούν ισχυρές αντιπαραθέσεις. Φιλοδοξεί να κάνει τους μαθητές να σκεφτούν, να ψάξουν, να κρίνουν, να αμφισβητήσουν και γιατί όχι, να αρθρώσουν το δικό τους λόγο και άποψη. Και όλα αυτά μέσα από συζήτηση ,συνεργασία, αλληλεπίδραση.


Τρίτη 8 Ιουνίου 2010

Οι εξελίξεις στο μέτωπο έως τον Αύγουστο του 1922

Η νέα φιλοβασιλική κυβέρνηση δεν τήρησε την προεκλογική της υπόσχεση για τερματισμό του πολέμου. Ο Κωνσταντίνος και η πολιτική ηγεσία αποφάσισαν να συνεχίσουν τον πόλεμο και να τον ενισχύσουν Μάλιστα. ο Κωνσταντίνος πήγε ο ίδιος στη Μικρά Ασία ενώ ο Κεμάλ κήρυξε ιερό πόλεμο. Το καλοκαίρι του 1921, τα ελληνικά στρατεύματα πραγματοποίησαν μεγάλη επίθεση με σκοπό να κυκλώσουν τον Κεμάλ στην Άγκυρα. Ο ελληνικός στρατός έφτασε με υπεράνθρωπη προσπάθεια μέχρι το Σαγγάριο ποταμό όπου έγινε η τελευταία επιθετική μάχη με αρκετές χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες. Αποφασίστηκε να υποχωρήσουν στη γραμμή Εσκίρ Σεχίρ – Κιουτάχεια – Αφιόν Καραχισάρ. Εκεί παρέμεινε το μέτωπο για ένα χρόνο. Οι Έλληνες κατείχαν μια ζώνη 100 περίπου χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα και ούτε να προχωρήσουν μπορούσαν ούτε να αποχωρήσουν αποφάσιζαν. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου